“RAM” กับความเข้าใจผิดๆของผู้ใช้งาน

เชื่อว่าผู้ดูแลระบบในองค์กรทุกคนคงจะเจอ User ประเภท Doctor Head กันมาถ้วนหน้า (ใครไม่เจอสิแปลก)
และผู้ใช้ประเภทนี้ล่ะครับ ที่มักจะมีอะไรดีๆมาเสนอให้เราเรื่อยๆ (ถึงเราจะต้องการหรือไม่ก็ตาม)
และหนึ่งในการ Request ของท่านเหล่านั้นผมเชื่อว่าต้องมี RAM Upgrade เข้ามาแน่ๆ

วันนี้จะลองเล่าให้ฟังซักเรื่องนะครับ

ผู้ ใช้ท่านหนึ่งเข้ามาพร้อมวลีเด็ด “เครื่องช้ามากมายเพิ่มแรมหน่อยสิ” สำหรับกรณีนี้หากเป็นเครื่องรุ่นไดโนเสาร์ที่ใช้ SD RAM หรือพวกกึ่งพุทธกาลอย่าง DDR RAM พอเชื่อได้ครับว่ามันน้อยจริงๆ เพราะสมัยนั้นมันให้แค่ 256 เป็นส่วนใหญ่สำหรับเครื่องที่จัดซื้อกันในองค์กร (ท่านที่โมเองยกมือเถียงกันแน่ว่าข้าใช้เป็นกิ๊กตั้งแต่ตอนนั้น อันนี้ไม่เถียงครับ แต่อันนี้ขอนับเฉพาะในองค์กรนะครับ) สำหรับประเภทดึกดำบรรพ์นี่ก็คงต้องเพิ่มให้เขาจริงๆล่ะครับ แต่ให้คิดให้ดีก่อนนะครับ เพราะปัจจุบันแรมดึกดำบรรพ์พวกนี้แพงกว่าแรมใหม่ๆซะอีก ดังนั้นก่อนจะซื้อ ก็ดูว่าเครื่องที่มีอยู่ใกล้จะไปแล้วหรือยัง เพราะหากซื้อแรมมาใช้ได้แป้บเดียว แล้วเครื่องดันไปเร็ว งานนี้โดนท่านๆบัญชีบ่นแน่ครับ

สำหรับอีกประเภทหนึ่งคือแรมยุคโม เดิร์น อันได้แก่พวก DDR2 และ DDR3 ทั้งหลาย อันนี้คงต้องบอกล่ะครับว่าส่วนใหญ่แล้วรุ่นๆนี้้มันให้มาต่ำๆก็ 512 MB แล้ว ยิ่งซื้อช่วงสองปีหลังเป็นต้นมาน่าจะแตะกิ๊กกันหมด กรณีนี้คงต้องไปดูหน้าเครื่อง หรือท่านใดไฮโซหน่อยก็เปิด Remote Management Software ที่ท่านมีไปดูเอาครับว่าเครื่องเหล่านั้นที่ว่าช้าน่ะ มันช้าเพราะการทำงานจริงหรือเปล่า หากเปิดไปเจอประเภทเปิดหนังไฮเดฟไปพลาง ส่องกบเป็นกระศัย ตบท้ายด้วย Gadgets เต็มรูปแบบเท่าที่จะสรรหาได้ อันนี้คงต้องแจงกันให้ดีล่ะครับว่าที่เครื่องช้าน่ะเพราะพี่ท่านต่างหากเล่า